In 2006 is heeft Project Share een gezondheidsprogramma gestart in Pumo. Dit bestond vooral uit voorlichting over gezondheid (voeding, malaria, hygiene) en hulp bij het zoeken naar hulp (stappen naar organisaties om bijvoorbeeld een waterput te krijgen). Waarbij voortdurend werd gestimuleerd om ook zelf actie te ondernemen en niet alleen af te wachten.
Dit heeft dit dorp erg geholpen, ze werden zelf enthousiast en ook steeds actiever. Project Share wil zulke programma’s in meer dorpen krijgen.
Het leek een goed idee om de bevolking zelf de kennis die ze kregen te verspreiden, zodat het langdurig voortgezet kan worden. Dus in 2007 is een coachingstraject gestart. 5 Vrijwilligers zijn in Pumo door het dorp zelf aangewezen om voorlichting in andere dorpen te gaan geven (ze wilden zelf graag ook de kennis die zij hadden gekregen verspreiden, omdat ze zelf de voordelen ervan zagen).
Tegelijkertijd is in Zanteli, een naburig dorp, dit programma gestart.
De 5 vrijwilligers (health volunteers), zijn 5 keer bij elkaar gekomen waarin gepraat is over hoe zo’n programma op te zetten en vooral hoe workshops te geven. De kennis hadden zij al erg goed onthouden van de workshops die zij gehad hadden, dus daar is niet op in gegaan. In de bijeenkomsten hebben we voorlichtings manieren besproken, zoals plaatjes, verhaaltjes, liedjes en toneelstukjes en een structuur van een workshop gegeven. Na oefenen in deze kleine groep en voor hun eigen dorp, zijn ze naar Zanteli gegaan en hebben daar bijna zelfstandig een eerste workshop gehouden!
Vantevoren was hier ook een klein onderzoek gehouden, met interviews aan de bewoners over de gezondheidssituatie en behoeften. Hier hebben de 5 vrijwilligers mee geholpen en helemaal gezien hoe het is gegaan.
De 5 vrijwilligers zijn enthousiast geworden over het verspreiden van hun kennis en het ontvangende dorp, Zanteli, na enige aarzeling ook. In het begin stonden ze er niet echt open voor omdat ze graag informatie van ons, blanken, wilden. Maar na de eerste workshop werden ze ook enthousiast en wilden ze wel meer horen, ook van hun ‘gelijken’!
Het leuke aan dit project is ook dat iedereen dit kan! Slechts 2 van de 5 vrijwilligers kunnen lezen, maar met z’n vijfen vormen ze een goed team! Ze hebben een handboek gekregen met informatie en plaatjes waarover en hoe ze workshops kunnen houden.
En nu maar hopen dat ze doorgaan, dan kunnen ze veel doen voor andere dorpen! [Wunzooya]